Śródziemie Wiki
Advertisement

Wargowie, wilkołaki (ang. Wargs, Werewolves) – rasa inteligentnych, olbrzymich wilków, wyhodowanych w Dawnych Dniach przez Morgotha, służących jemu, Sauronowi oraz Sarumanowi. Wydaje się, że były to zdeprawowane wilki, w których zamieszkały złe duchy, lub też potomkowie umajarów, posiadające swoją fea. Wywodzili się od Draugluina. Wykorzystywane przez orków jako wierzchowce.

W Pierwszej Erze wargowie byli znaczną siłą, wchodzącą w skład armii Morgohta. Brali udział w wojnach o Beleriand. Wielu z nich zostało wytępionych po Wojnie Gniewu, niektóre jednak przetrwały i służyły Sauronowi. W Trzeciej Erze wargowie licznie zamieszkiwali dzikie pustkowia Śródziemia, szczególnie na północy i w Górach Mglistych. Wzięli udział w Wojnie o Pierścień, walcząc po stronie Saurona i Sarumana.

W 2941 roku wargowie pod przywództwem wielkiego szarego wilka napadli na kompanię Thorina w Górach Mglistych[1]. Po ucieczce krasnoludów, razem z goblinami patrolowali tereny w pobliżu gór, w poszukiwaniu uciekinierów[2]; później znaczna ich liczba wzięła udział w Bitwie Pięciu Armii[3].

Język

Wargowie posługują się swoją własną mową. Niewiele o niej wiadomo. Posługiwano się nią niezwykle rzadko, a brzmiała złowrogo i okropnie. Mowę tę rozumiał Gandalf.

Adaptacje

W filmach Petera Jacksona wyróżnia się dwa osobne typy wargów.

Wargowie przedstawieni w filmowych adaptacjach Władcy Pierścieni przypominają swoim wyglądem hieny. Służą oni w armiach Isengardu i Mordoru. W części drugiej czarodziej Saruman wysłał grupę jeźdźców wargów, aby unicestwiła Rohirrimów zmierzających do Helmowego Jaru. Jednego z nich dosiadał również Gothmog, dowódca wojsk Mordoru, podczas oblężenia Minas Tirith.

W trylogii filmowej Hobbit wprowadzono odmianę wargów z Gundabadu. Wyglądem prawie nie różnią się od zwykłych wilków. W adaptacji pojawił się również szczególny, biały warg. Został on przedstawiony jako wierzchowiec Bladego Orka (Azoga Plugawego) i jest większy od innych przedstawicieli swojego plemienia.

Etymologia

Słowo „warg” pochodzi z języka staronordyckiego („vargr”) i znaczy „wilk”.

Galeria

Przypisy

Advertisement