Vëantur (451 DE – po 727 DE) – Númenorejczyk, Kapitan Królewskiej Floty za panowania czwartego króla Númenoru, Tar-Elendila. Z racji swojej wyjątkowej długowieczności, można przypuszczać, iż był potomkiem Elrosa.
Vëantur jako pierwszy Númenorejczyk przybił do brzegów Śródziemia, w 600 roku Drugiej Ery. Udał się do Szarych Przystani, gdzie poznał się i zaprzyjaźnił z Gil-galadem i Círdanem. Przyjaźń ta podłożyła fundamenty pod przyszłe sojusze elfów z Lindonu i ludzi w walce z Sauronem.
Vëantur miał córkę, Almarian, która została żoną króla Tar-Meneldura. Mieli oni syna, Aldariona, którego Vëantur bardzo kochał i rozpieszczał. Od małego uczył go sztuki żeglowania i budowania okrętów. W DE 725 z okazji dwudziestych piątych urodzin księcia, zabrał go w jego pierwszy rejs do Śródziemia, gdzie przedstawił go Gil-Galadowi i Círdanowi, którzy powitali młodego następcę tronu i serdecznie się z nim zaprzyjaźnili. Mimo zakazu króla, dziadek i wnuk pożeglowali dalej na wschodnie morza, a ich pierwsza wspólna podróż trwała ponad 2 lata.
Ciekawostki
- Okręt Vëantura nazywał się Entulessë.