Skok Berena – był to słynny i wyśpiewywany w pieśniach wśród elfów i ludzi skok Berena.
Historia[]
Kiedy Lúthien i Beren przechadzali się w lesie Brethil, Celegorm i Curufin polowali na strzeżonej równinie w celu dowiedzenia się czegoś o Finrodzie. Był też z nimi Huan, który po uratowaniu Berena z Tol-in-Gauroth i pokonaniu Draugluina oraz Saurona, wrócił do swojego pana, lecz już nie odczuwał do niego tak wielkiej miłości jak kiedyś. Synowie Fëanora zauważyli Berena i Lúthien i wtedy Celegorm ruszył na Berena. Wszakże on również poczuł miłość do królewny Doriathu. Curufin schwytał Lúthien, lecz Beren jak spod kopyt wskoczył na pędzącego konia Curufina rzucił się na niego i razem z nim spadł na ziemię.
skok Berena
Lúthien osunęła się zwinnie przez bok na trawę. Beren dławił Curufina, lecz sam był ciężko ranny, ponieważ Celegorm natarł na niego z włócznią w ręku. W tym momencie Huan zastąpił drogę Celegormowi i wypowiedział mu swoją służbę, a koń Celegorma nie śmiał zbliżyć się do Berena, którego bronił olbrzymi pies i uskoczył w bok. Lúthien zabroniła uśmiercać Curufina, więc Beren zabrał mu tylko broń, konia, którego przekazał Luthien, oraz Angrista – nóż wykonany przez Telchara z Nogrodu. Curufin przeklął imię Berena, jego brat wziął go na swoje siodło i miał już odjechać, lecz Curufin wystrzelił strzałę w kierunku Lúthien, którą i tak Huan złapał między zęby. Curufin wypuścił następną strzałę, tym razem trafiając Berena w pierś. Wtedy Huan rzucił się w pogoń za synami Fëanora.