Śródziemie Wiki
Advertisement

Rohirrimowie – lud zamieszkujący Rohan.

Historia[]

Pierwotnym terenem, na którym mieszkali, były okolice źródła Anduiny, pomiędzy najdalszymi szczytami Gór Mglistych, a północnym skrajem Mrocznej Puszczy. W czasach panowania króla Gondoru Eärnila II przenieśli się na tereny pomiędzy Samotną Skałą, a rzeką Gladden. W tamtych czasach nazywali siebie Éothéodami.

W 2510 roku TE rozegrała się Bitwa na Polach Celebrantu, w której Éothéodzi pod wodzą Eorla wspomogli wojska namiestnika Gondoru, Ciriona. Ich odsiecz rozstrzygnęła o zwycięstwie nad Easterlingami. Cirion, w podzięce za pomoc, ofiarował im obszar Calenardhonu.

Od tej pory nowych mieszkańców tych ziem Gondorczycy nazwali Rohirrimami. Calenardhon zyskał nazwę Rohanu, Éothéodzi zaś zaczęli o sobie mówić Eorlingowie – Lud Eorla.

Charakterystyka[]

Rohirrimowie byli jasnowłosi, mieli też jasną cerę. Umierali naturalnie w wieku około osiemdziesięciu lat, przy czym pozostawali sprawni do starości. Zachowywali stare tradycje i obyczaje, a pisali archaiczną wersją Cirthu. J.R.R. Tolkien oparł kreację Rohirrimów na mieszkańcach wczesnośredniowiecznej Brytanii, np. język Rohanu jest odpowiednikiem staroangielskiego[1]. Ważną różnicą jest jednak to, że Rohirrimowie zatrzymali cechy stepowego ludu swoich przodków, Nortów: byli ludem kontynentalnym, słynęli jako wyśmienici jeźdźcy i ujeżdżacze dzikich koni. Ten styl został utrzymany w ekranizacji Petera Jacksona.

Etymologia[]

Rohirrimowie to w sindarinie Władcy Koni. Przez orków nazywani byli Ludźmi Koni.

Advertisement