Śródziemie Wiki
Advertisement
Tron Wypatrywania

Strażnica i Tron Wypatrywania autorstwa Scotta Peery'ego

Tron Wypatrywania – John Howe

Strażnica i Tron Wypatrywania autorstwa Johna Howe

Tron Wypatrywania (ang. Seat of Seeing) – starożytne krzesło na strażnicy wzgórza Amon Hen, z którego rozciągał się widok na całą okolicę. Prawdopodobnie odpowiednik Tronu Nasłuchiwania na Amon Lhaw.

Cały kompleks znajdował się na samym szczycie wzniesienia i miał charakter obronny oraz był ważnym miejscem strategicznym. Podczas swojego pobytu na Amon Hen, Frodo "zobaczył duży, płaski krąg wybrukowany wielkimi płytami i otoczony rozsypującym się zębatym murem; pośrodku wsparta na rzeźbionych filarach, wznosiła się strażnica, do której prowadził długie schody." Samo krzesło musiało być dosyć sporych rozmiarów, gdyż hobbit "czuł się jak zbłąkane dziecko na tronie królów gór."

Historia[]

Powołując się na Aragorna, możemy stwierdzić, że strażnica na Amon Hen wraz z Miejscem Wypatrywania i prowadzącymi nań schodami zostały wybudowane za czasów Wielkich Królów Gondoru. Z tego wiemy na pewno, że kiedy Frodo siedział na tronie, miał on co najmniej 969 lat i powstał między DE 3320 a TE 2050. Przypuszcza się, że budowla mogła zostać stworzona w tym samym czasie co Wrota Argonath, a więc za panowania króla Rómendacila II, po jego zwycięskiej kampanii przeciwko Easterlingom w TE 1248 a przed śmiercią w TE 1366. Strażnica przez wieki "była okiem ludzi z Númenoru".

26 lutego TE 3019 podczas pobytu Drużyny Pierścienia na Parth Galen, Frodo udał się samotnie w kierunku Amon Hen, by przemyśleć swoje dalsze losy. Za nim wyruszył Boromir. Obaj spotkali się wkrótce u stóp wzgórza i człowiek zaczął nakłaniać hobbita do oddania mu Pierścienia, by ten mógł go wykorzystać w 'dobrym celu'. Frodo jednak sprzeciwiał się, co bardzo rozwścieczyło rycerza. Gdy ten był już gotów do rękoczynów, niziołek włożył klejnot na palec i uciekł w kierunku szczytu. Tam odnalazł schodu prowadzące na strażnicę. Zaczął się wspinać, aż dotarł do starożytnej budowli. Usiadł na Tronie Wypatrywania z Pierścieniem na palcu i zaczęły przelatywać mu przed oczyma różne miejsca. Począwszy od Anduiny, przez Góry Mgliste, stepy Rohanu, Orthank, Rauros oraz Ethir Anduin po Minas Tirith i Kraj Nieprzyjaciela, w tym jego twierdzę – Barad-dûr. Wtedy Frodo poczuł wolę Saurona i tajemniczy głos, który pomógł mu przezwyciężyć siłę Oka i ściągnął Pierścień z palca. Po tym zrozumiał, co ma począć dalej i skierował się ku obozowisku, by następnie samotnie ruszyć do Mordoru.

Przypuszcza się, że na efekt, którego doświadczył Frodo, złożyła się zarówno moc Tronu jak i Pierścienia. Niedługo po nim na strażnicy zjawił się bowiem Aragorn i nie odczuł podobnej siły, choć był potomkiem Isildura. Będąc na szczycie Amon Hen, Elessar usłyszał odgłos zbliżających się orków oraz róg Boromira. Stamtąd pobiegł na pomoc kompanowi z Gondoru.

Podczas spotkania Aragorna, Legolasa i Gimliego z Gandalfem w Fangornie dowiadujemy się, że tajemniczą siłą (głosem) wspomagającą Froda w walce ze spojrzeniem Oka był czarodziej, który tak wspominał tamto zdarzenie: "[...] znajdowałem się podówczas na wysokiej górze i zmagałem się z Czarną Wieżą. Cień odstąpił."

Kreacja w adaptacjach[]

Tron Wypatrywania2

Strażnica na Amon Hen wraz z Tronem Wypatrywania w filmie Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia

Filmy[]

W adaptacji filmowej Petera Jacksona pojawia się wątek Amon Hen i Tronu Wypatrywania. Podobnie jak w książce, Frodo uciekając przed Boromirem, z Pierścieniem na palcu kieruje się na szczyt wzgórza i wchodzi na strażnicę. Po usadowieniu się na krześle, jego wzrok, w przeciwieństwie do pierwowzoru, od razu nakierowuje się na Mordor i Barad-dúr. Przed oczyma bohatera pojawią się Oko i po chwili walki, bez zewnętrznej pomocy, udaje mu się pokonać wolę Saurona oraz zdjąć klejnot z palca. Zaraz po tym na szczycie wzgórza zjawia się Aragorn i rozmawia z Frodem. Podczas konwersacji zauważa jarzące się niebieskim światłem Żądło. Nakazuje Frodowi ucieczkę, a sam rozpoczyna walkę z nadciągającymi na strażnicę Uruk-hai. Wkrótce przybywają Legolas i Gimli, którzy również biorą udział w potyczce.

Bibliografia[]

  • J. R. R. Tolkien, Władca Pierścieni, tom 1 Drużyna PierścieniaWielka Rzeka i Rozstanie, przeł. Maria Skibniewska, Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA, Warszawa 2013, ISBN 978-83-7758-255-8
  • J. R. R. Tolkien, Władca Pierścieni, tom 2 Dwie wieżePożegnanie Boromira i Biały Jeździec, przeł. Maria Skibniewska, Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA, Warszawa 2013, ISBN 978-83-7758-255-8
  • J. R. R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dodatek A, Gondor i spadkobiercy Anáriona, przeł. Maria Skibniewska, Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA, Warszawa 2013, ISBN 978-83-7758-255-8
Advertisement