Idril

Idril Celebrindal – elfka ze szczepu Ñoldorów, córka Turgona i Elenwë, wnuczka Fingolfina, żona Tuora, matka Eärendila Żeglarza. Była bardzo piękna i mądra. Miała złote włosy^[1].

Biografia[]

Idril urodziła się w rodzinie królewskiej elfów w Valinorze, między 1300 a 1500 Ery Drzew. Była w 5/8 Vanyarem (po matce i babce ojca). Prawie straciła życie pośród lodów w czasie podróży do Śródziemia, jednak ojciec uratował ją.

Osiedlili się w Gondolinie, gdzie jej ojciec został władcą. Zakochał się w niej jej kuzyn Maeglin. Idril wiedziała o tym, ponieważ czytała w jego myślach, lecz nie chciała być jego żoną z racji na jego zły charakter i bliskie pokrewieństwo. Gdy Tuor, który przybył do Gondolinu z woli Valarów, ujrzał Idril stojącą u boku króla, zakochał się. Po kilku latach otrzymał zgodę na ślub, który nastąpił w 502 PE. Za zgodą Turgona para pobrała się i zamieszkała w domu niedaleko południowej bramy. Mieli jednego syna Eärendila. Ich małżeństwo było wyjątkowe, ponieważ byli drugim małżeństwem pomiędzy człowiekiem a elfem. Od elfa jubilera z Gondolinu, Enerdhila, dostała Elessar, później podarowała go swojemu synowi.

TuoriIdril — Idril i Tuor – autorstwa Barbary Śliwińskiej

Przewidziała, że Maeglin zdradzi Gondolin a znając słowa Ulma które przekaza Tuor Turgonowi kazała wykuć tajemny tunel w skale Gondolinu prowadzący do ścieżki na Cirith Thoronath. Podczas zagłady Gondolinu udało jej się uciec do Przystani Sirionu i schronić przed Morgothem. Spotkali tam Elwingę, córkę Diora, której mężem został potem Eärendil. Tuor został przywódcą elfów w tej przystani, ale starzał się, więc wraz z Idril wyruszyli na Zachód ok. 525 PE na statku Eärrámë. Legendy mówią, że pomimo Zakazu Valarów dotarli do Valinoru i żyją tam szczęśliwi.