Śródziemie Wiki
Advertisement

Círdan (pierwotnie Nowë) – elf ze szczepu Telerich, władca Falathrimów, jeden z najdostojniejszych Sindarów[1]. W Pierwszej Erze władca Falas, po zniszczeniu krainy i rozpoczęciu się Drugiej Ery pozostał w Śródziemiu, jako sojusznik najwyższego króla Gil-galada. To z jego nadania został budowniczym okrętów oraz panem Szarej Przystani, portu z którego elfowie wypływali do Amanu. W Drugiej Erze został powiernikiem elfickiego pierścienia władzy, Naryi. Po śmierci Gil-galada został panem całego Lindonu i władcą Szarej Przystani. Należał do Białej Rady. Posiadał długą białą brodę[2].

Biografia[]

Wielka Wędrówka[]

Nowë był krewnym Elwëgo i Olwëgo, którzy byli przywódcami Telerich. Podczas ich pobytu w Cuiviénien i później nad morzem Rhun, Círdan dał się poznać jako najlepszy szkutnik. Podczas Wielkiej Wędrówki na zachód wiele jego współplemieńców pozostało w Rhovanionie. Kiedy Eldarowie weszli do Beleriandu, Círdan pragnął dotrzeć już do Amanu, by zobaczyć Światło Valinoru. Pozostał jednak wraz z Telerimi odszukać Elwëgo, przez co nie nie zdążył popłynąć na Tol Eressëi wraz z Ñoldorami i Vanyarami. Teleri, nie znalazłszy Thingola, obrali na króla Olwëgo, który poprowadził ich na wybrzeża, gdzie czekali na Ulma. Tam Círdan doskonalił się w sztuce budowania okrętów, w czym pomagał mu Ossë. Podczas gdy większość elfów straciła wiarę w odnalezienie Elwëgo, Nowë, z powodu swojej miłości i lojalności wobec króla, poszedł go szukać. Powróciwszy na wybrzeże, okazało się, że znów spóźnił się na Tol Eressëę, która jedynie błysnęła na horyzoncie. W sercu usłyszał głos Valarów, którzy przepowiedzieli, że na wiele lat żaden statek nie przepłynie Belegaeru. Círdan posłusznie zgodził się na to, przy czym zobaczył wizję Vingilota[3].

Wódz Falathrimów[]

Círdan powrócił do Telerich, którzy namawiani przez Ossëgo zostali w Falas, i został ich władcą. Zbudowali oni dwa miasta portowe: Eglarest i Brithombar. Elfowie znaleźli drogocenne perły i wysłali je Thingolowi,[4] który z Melianą osiadł w Doriacie. Kiedy w 1497 roku Ery Drzew Morgoth zaatakował Beleriand, jedna z jego armii skierowała się na zachód, odcinając Círdana od Elwëgo. Falathrimowie zostali zepchnięci nad brzeg morza, lecz zdołali przerwać oblężenie, kiedy to Fëanor przekroczył Helcaraxë i uderzył na Melkora. Ten kazał swoim orkom wycofać się z Falas i skierować się na północ, tam zostali pokonani przez Celegorma[5].

W 20 roku Pierwszej Ery Círdan brał udział w Mereth Aderthad, uczcie wydanej przez Fingolfina, który chciał zjednoczenia elfów przeciwko Morgothowi. Władca Falas zaprzyjaźnił się z Finrodem, przy jego pomocy odbudowano Eglarest i Brithombar[6]. Jakiś czas później wśród elfów zaczęły rozchodzić się pogłoski o Pierwszym Bratobójstwie w Alqualondë. Kiedy te pogłoski doszły do uszu Círdana, ten wysłał posłańców do Elu Thingola, który po tym zakazał używania quenyi w całym swoim królestwie[7]. Sto lat po Dagor Aglareb Nowë pomógł Fingonowi odeprzeć atak orków na Hithlum, wysyłając statki do Fiordu Drengist, co całkowicie zaskoczyło wroga. Po katastrofie w Nirnaeth Arnoediad wielu elfów uciekło do przystani, jednak było wiadome, że niedługo Morgoth zaatakuje i tam. Pomimo tego, że Eglarest i Brithomar posiadały silne fortyfikacje, a Círdan bronił się mężnie, miasta padły i większość Falathrimów została zabita lub wzięta do niewoli. Falas zostało zniszczone, lecz Budowniczemu Okrętów wraz z Gil-galadem udało się uciec na wyspę Balar.

Na wyspie Balar[]

Círdan u ujścia Sirionu utrzymywał przyczółek, w którym stacjonowały małe i szybkie statki[8]. Jakiś czas po ucieczce na Balar Turgon poprosił o wysłanie statków na Zachód z prośbą o pomoc. Círdan przygotował siedem żaglowców, jednak, zgodnie z przepowiednią, żaden nie wrócił. Przeżył tylko jeden marynarz – Voronwë z Gondolinu. Ulmo, pragnący pomóc dzieciom Eru, polecił Círdanowi wysłać posłów do Nargothrondu, którzy mieli doradzić zamknięcie bram i zburzenie mostu. Orodreth zlekceważył przestrogi, co skutkowało upadkiem Nargothrondu w 495 roku Pierwszej Ery[9].

Kilkadziesiąt lat później Círdan zaprzyjaźnił się z Eärendilem, który mieszkał w Arvernien. Pomagał mu w budowie Vingilota, spełniając swoje widzenie sprzed lat. W 538 roku podczas Trzeciego Bratobójstwa pospieszył wraz z Gil-galadem na pomoc Przystaniom Sirionu, lecz synowie Fëanora zdążyli wymordować większość elfów[10]. Po pokonaniu Morgotha Círdan, będący wierny swej misji, pozostał w Śródziemiu wbrew pragnieniom serca.

Druga Era[]

Nowë w Zatoce Księżycowej założył nowe porty, nazywane Szarymi Przystaniami. Budował tam statki, którymi elfowie mogli żeglować Prostą Drogą na Zachód, lecz początkowo chętnych było niewielu. W 600 roku Drugiej Ery po raz pierwszy do brzegów Śródziemia przypłynął númenorejski statek. Círdan zaprzyjaźnił się z jego kapitanem, Vëanturem. Potem przybył on ze swoim wnukiem, Aldarionem, którego elf nauczył budowania i sterowania okrętami oraz konstruowania falochronów[11].

Círdan z Gil-galedem pozostawał nieufny wobec Annatara, nie wpuszczając go do Lindonu. Gdy elfowie spostrzegli się, że "Pan Darów" to tak naprawdę Sauron, Celebrimbor dał Círdanowi Pierścień Ognia, Naryę. Władca Ciemności najechał Eriador i obległ Lindon, mając nadzieję na znalezienie tam Pierścieni Elfów, niespodziewanie napaść została odparta dzięki pomocy Númenorejczyków. Podczas Ostatniego Sojuszu Círdan walczył u boku Gil-galada, który to powalenie Saurona przypłacił życiem. Potem wraz z Elrondem namawiał Isildura do wrzucenia Pierścienia do Szczelin Zagłady, ten jednak zachował go dla siebie jako okup[12].

Trzecia Era[]

W Trzeciej Erze Círdan został władcą elfów z Lindonu, którzy, wskutek wielkich strat w bitwach Ostatniego Sojuszu, mieszkali głównie wokół Szarych Przystani. W 1050 roku do Śródziemia przybyli Istari; jedynie Círdan znał prawdziwy cel ich przypłynięcia i podzielił się tą wiedzą z Galadrielą i Elrondem[13]. Gandalfowi przekazał Naryę, przewidując, że będzie mu potrzebna w wytrwaniu wielu niebezpieczeństw. Władca Mithlondu pomógł Arvelegowi I, królowi Arthedainu, wypędzić wojska Angmaru z Wichrowych Wzgórz. Za panowania Araphora, gdy Czarnoksiężnik zajął Fornost, ponownie wysłał na pomoc elfów, oczyszczając ze sił zła stolicę i Północne Wzgórza. W 1975 roku Arvedui został zepchnięty do Forochel, więc Círdan posłał po niego statek. Król wsiadł na pokład, lecz zatonął w w drodze powrotnej, wpadając na lód. Budowniczy Okrętów wraz z elfami z Lindonu brał udział w bitwie pod Fornostem, całkowicie zwyciężając Czarnoksiężnika. Po tym sprawował pieczę nad kryształem Elostirion,[14] ponieważ nie było już królów Arthedainu. W 3018 roku wysłał Galdora na Naradę u Elronda. Trzy lata później powitał w Szarych Przystaniach Froda Bagginsa, który z Galadrielą, Elrondem i Gandalfem odpłynął do Amanu.

Czwarta Era[]

Círdan budował statki dla elfów jeszcze przez jakiś czas w Czwartej Erze. W końcu, gdy już żaden nie chciał odpłynąć z Śródziemia, wybrał się z Celebornem na ostatnim okręcie Prostą Drogą do Valinoru[15][16].

Galadriel, Cirdan

Cirdan wraz z Galadrielą i Gil-galadem

Kreacja filmowa[]

W filmach Petera Jacksona w rolę Círdana wcielił się Michael Elsworth. Postać ta nie ma żadnej kwestii mówionej i nie jest wymieniona z imienia.

Powiernicy Pierścieni Władzy

Jedyny Pierścień

Sauron • Isildur • Déagol • Gollum • Bilbo Baggins • Frodo Baggins • Tom Bombadil • Samwise Gamgee

Trzy Pierścienie

Galadriela (Nenya) • Gil-galad, Elrond (Vilya) • Círdan, Gandalf (Narya)

Siedem Pierścieni

Thrór (przekazał pierścień synowi) • Thráin II (otrzymał pierścień od ojca) • sześciu nieznanych krasnoludów

Dziewięć Pierścieni

Czarnoksiężnik z Angmaru • Khamûl • Siedem nieznanych Upiorów Pierścienia

Przypisy

  1. J.R.R. Tolkien, red. Christopher Tolkien Historia Śródziemia t. XII, The Peoples of Middle-earth, „Last Writings
  2. J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Powrót króla, „Szara Przystań
  3. J.R.R. Tolkien, red. Christopher Tolkien Historia Śródziemia t. XII, The Peoples of Middle-earth, „Last Writings
  4. J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Quenta Silmarillion, Sindarowie
  5. J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Quenta Silmarillion, Powrót Noldorów
  6. J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Quenta Silmarillion, Beleriand i jego królestwa
  7. J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Quenta Silmarillion, Noldorowie w Beleriandzie
  8. J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Quenta Silmarillion, Piąta Bitwa: Nírnaeth Arnoediad
  9. J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Quenta Silmarillion, Túrin Turambar
  10. J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Quenta Silmarillion, Podróż Eärendila i Wojna Gniewu
  11. J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Aldarion i Erendis. Żona marynarza
  12. J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Pierścienie Władzy i Trzecia Era
  13. J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek B Kronika Lat (Kronika Królestw Zachodnich), Trzecia Era
  14. J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Palantíry
  15. J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, „Prolog
  16. J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek A Kroniki królów i władców, "Królowie Númenoru", Eriador, Arnor i dziedzice Isildura
Advertisement