Śródziemie Wiki
Advertisement

Nandorowieelfowie ze szczepu Telerich, którzy nie ukończyli Wielkiej Wędrówki do Amanu. Mieszkali w lasach zwani też dlatego Elfami Leśnymi. Z powodu strojów często w kolorze zielonym rozszerza się na ich nazwę Elfy Zielone (precyzyjniej związaną z jednym ze szczepów).

Historia[]

Wedrowki nandorow

Schemat wędrówek Nandorów

Część Telerich odmówiła przekroczenia Gór Mglistych i osiedliła się w Dolinie Anduiny. Ich wodzem był Lenwë (Dan, Denweg). W rejonie tym ukształtowały się trzy grupy osiedlone później w Lothlórien, Mrocznej Puszczy i Belfalas. Spora grupa, zostawiając grupę niechętnych, wyruszył jednak dalej w dół rzeki szukając nowych miejsc. Przekroczyli Góry Błękitne i osiedlili się w Ossiriandzie pod wodzą Denethora (syna Lenwëgo). Kraina, którą zamieszkali od tej pory nazywała się Lindon (Kraina śpiewu), a sama grupa została nazwana Laiquendimi (Elfy Zielone).

W czasie wędrówek następowało duże zmieszanie krwi. Elfowie z okolic Anduiny mieli sporo domieszki krwi szczepu Avarich. Elfowie z Belfalas i Beleriandu mieli liczne kontakty z Sindarami. Powodowało to zarówno mieszanie krwi jak i kultur i języka. Do elfów z Dorthonionu również dotarły grupy Sindarów a nawet Ñoldorów, które szybko przejęły znaczne wpływy. Od tej pory można wyszczególnić kilka grup związanych terytorialnie, zamieszkujących głównie lasy różnych rejonów, w kolejności zasiedlania:

Charakterystyka[]

Nandorowie mieli skórę prawie białą lub oliwkową, włosy na ogół ciemne. Nie byli tak wprawni w różnych rzemiosłach, i nie posiadali takiej wiedzy jak Sindarowie, dlatego później często byli przez nich rządzeni. Byli tajemniczy, kochali lasy i zwierzęta a także muzykę. Pięknie śpiewali. Wypracowali wielką znajomość wszelkich ziół, drzew, i dzikich zwierząt. Ich kultura zaczęła być bardzo wyjątkowa, wysublimowana, silnie związana z lasem i naturalnym zdobnictwem. Kochali kolor zielony. Na ogół nie posiadali broni ze stali.

Etymologia[]

Nazwa "Nandor" pochodzi od słowa nan ("dolina", "kraina lasu"). Często też bywa łączona ze staroqenejskim ndando ("powrót"). Zwani też byli: Lud Dâna, Elfy Leśne (Tawarwaith), Wędrowcy, Elfy Toporów, Elfy Zielone (później w szczególności grupa z Ossiriandu i Elfy-goście), Elfy Brązowe, Ukryty Lud.

Nazwa Laiquendi została im nadana przez Ñoldorów w Ossiriandzie, z powodu ulubienia dla koloru zielonego. Samo słowo nie pochodzi, jak chcą niektórzy od słowa "śpiewać" lecz od prymitywnej formy wczesnego języka elfickiego laikā ("zielony"). Później, gdy w Lindonie zrobiło się niebezpiecznie ci co zostali zaczęli używać zielonych płaszczy dla ochrony i nazwa "Elfy Zielone" przylgnęła do nich w szczególności.

Advertisement