Śródziemie Wiki
Advertisement
Mindolluina

Mindolluina i Minas Tirith

Mindolluina (sin. Wieża−głowa−błękitna) – najbardziej na wschód wysunięty szczyt Ered Nimrais. Na jej wschodnich zboczach znajdowała się odnoga zwana Amon Tirith, wokół której zbudowano miasto Minas Tirith. Na zboczach Mindolluiny znajdowało się "sanktuarium", gdzie królowie Gondoru wychwalali Eru w imieniu swoich poddanych. Za panowania namiestników święte miejsce zostało zapomniane. Aragorn i Gandalf znaleźli tam sadzonkę Białego Drzewa i od tamtej pory królowie z powrotem kultywowali zwyczaj składania modlitw Ilúvatarowi.[1]

Etymologia[]

Nazwa góry pochodzi z sindarinu i znaczy dosłownie "Wieża-głowa-błękitna".

Przypisy

  1. J.R.R. Tolkien, (red. Humphrey Carpenter, wsp. Christopher Tolkien), Listy, List 156

Gondor

Amon Dîn • Anduina • Anfalas • Belfalas • Białe Góry • Bród na Erui • Calembel • Calenhad • Celos • Ciril • Dol Amroth • Dor-en-Ernil • Drúadan • Edhellond • Eilenach • Emyn Arnen • Erech • Erelas • Erui • Ethring • Ethir Anduin  • Gilraina • Gwathló • Halifirien • Harnen • Ithilien • Lamedon • Lebennin • Lefnui • Linhir • Lossarnach • Mering • Minas Tirith • Mindolluina • Min-Rimmon • Morgulduina • Morthond • Nardol • Osgiliath • Pinnath Gelin • Poros • Ringló • Serni • Siedem Rzek • Szary Las • Tolfalas • Zatoka Belfalas
Advertisement