Śródziemie Wiki
Advertisement
Disambig
Nazwa tego hasła odnosi się do więcej niż jednego pojęcia. Zobacz ją tutaj - Lórien.


"To jest najpiękniejsze ze wszystkich miast mojego ludu. Nie ma drzew takich jak drzewa tej ziemi. Na jesieni ich liście nie spadają, ale zamieniają się w złoto. Nie do wiosny i nowych zielonych otwiera nie spadają, a następnie konary są obciążone żółtymi kwiatami; a podłoga z drewna jest złota, a złoty to dach, a jego filary są srebrne, ponieważ kora drzew jest gładka i szara."
Legolas


Lothlórien (sin. Kwitnienie; sen) zwane także jako Lórien, dawniej Laurelindórenan – leśne królestwo elfów znajdujące się w Śródziemiu, po płd-wsch stronie Morii, w między Celebrantem i Anduiną. Jego władcami byli: Amdir, Amroth, Galadriela i Celeborn. Królestwo obejmujące obszar zwany Naith miało kształt grotu strzały w ramionach dwóch rzek. Jego głównym regionem był Egladil, w centrum którego mieściła się stolica. U ujścia Celebrantu zlokalizowana była przystań.

Miasta i osady[]

Caras Galadhon[]

Stolicą Lórien było elfickie miasto Caras Galadhon. Sercem miasta był Pałac Celeborna i Galadrieli, u stóp którego znajdowała się fontanna spływając do ogrodów i do Zwierciadło Galadrieli. Pałac zlokalizowany na największym mallornie otoczony był licznymi mniejszymi platformami. Idąc ścieżkami i zawieszonymi mostami przez to miasto-las, słyszało się nad głowami liczne rozmowy i pieśni. Miasto otaczał zielony mur i zacieniona fosa z bramą od południa.

Cerin Amroth[]

Nieco na północ od stolicy znajdował się usypany kopiec, na którym miał swój pałac Amroth. Budowla znajdowała się na talanie zawieszonym w koronie drzewa[1].

Dom Nimrodel[]

Nimrodel miała swój dom poza rejonem Naith, nad strumieniem o tej samej nazwy co jej imię. Mieścił się on na drzewie w okolicy przepięknych wodospadów.

Przystanie[]

Zlokalizowane były na południowym cyplu, na rzece Celebrant, obok jej ujścia do Anduiny, około 10 mil drogi od stolicy. Istniały tam pomosty z białego kamienia i białego drzewa.

Historia[]

Założenie[]

Królestwo Lothlórien zostało założone przez Leśne Elfy w Pierwszej Erze. Kiedy Sindarowie przeważyli w populacji, nastały rządy sindarińskich władców. Pierwszym z nich był Amdir, który zginął podczas bitwy na Dagorlad. Po nim rządy przejął Amroth.

Trzecia Era[]

W połowie Trzeciej Ery Amroth udał się do Dol Amroth w Gondorze, w poszukiwaniu Nimrodel i zginął na morzu. Po jego czasach elfowie z Lórien długo nie mieli królów i byli rządzeni przez Celeborna i Galadrielę, którzy przybyli z Eregionu w czasie Drugiej Ery razem z wieloma innymi elfami.

Złoty las był stosunkowo blisko Mrocznej Puszczy i Dol Guldur, co skutkowało licznymi konfliktami i powodowało niebezpieczeństwo.

Podczas Wojny o Pierścień[]

Podczas Wojny o Pierścień królestwo było schronieniem i jednym z niewielu miejsc, gdzie wciąż żyli elfowie. Dotarli do niego członkowie Drużyny Pierścienia, gdzie spędzili długi czas, odpoczywając i pocieszając się po stracie Gandalfa. Galadriela pozwoliła Frodowi i Samowi spojrzeć w Zwierciadło. Tam też otrzymali dary, które pomogły im w dalszej wędrówce. Oprócz indywidualnych podarków Drużyna otrzymała łodzie, liny, płaszcze oraz lembasy – chleb elfów. Później Lothlórien stało się celem ataków armii z Dol Guldur. Nastąpiły trzy ataki w roku 3019 roku Trzeciej Ery: 11 marca, 15 marca oraz 22 marca. Wszystkie te ataki zakończyły się klęską napastników z powodu czarodziejskiej magii, której nie można było zmóc, chyba że w ataku wziąłby udział sam Sauron.

Across middle earth lorien by ralphdamiani

Lórien (graf. Ralph Damiani).

Po upadku Saurona elfowie zburzyli twierdzę Dol Guldur. Do granic Lothlórien została włączona południowa część Mrocznej Puszczy, którą od tamtej pory zwano Wschodnim Lórien.

Czwarta Era[]

Kiedy Galadriela odpłynęła do Valinoru, w Czwartej Erze Lothlórien władał sam Celeborn, aż do odejścia wszystkich elfów ze Śródziemia. Później popadło w ruinę. W 121 roku Arwena, po śmierci Elessara, udała się do Lórien i umarła na wzgórzu Cerin Amroth.

Znani mieszkańcy[]

Etymologia[]

  • Nazwa Dwimordene była używana przez Rohirrimów i miała znaczenie pejoratywne. Wiązała się z okultyzmem, oszukańczą magią, śmiercienośną złudą, a także żonglerką. Z tego samego źródła pochodziło określenie użyte przez Éowinę na Czarnoksiężnika z Angmaru – Dwimmerlaik[2].

Przypisy

  1. J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Drużyna Pierścienia, „Lothlórien
  2. Peter Gilliver, Jeremy Marshall, Edmund Weiner, The Ring of Words: Tolkien and the Oxford English Dictionary, Clays Ltd, Bungay, Suffolk, 2006
Advertisement