Kwiat Fajkowego Ziela
| “ | Nie zdziwyłbyś się, gdybyś sam palił też owo ziele. Wiedziałbyś, że wydmuchiwany dym rozjaśnia umysł. Tak czy inaczej, pozwala on cierpliwie i bez złości wysłuchiwać podobnych bzdur. Poza tym, to nie zabawa, ale prawdziwa sztuka rozwinięta przez Małych Ludzi daleko na zachodzie. Wiele wart jest ów ludek, chociaż ty zajęty ważkimi sprawami zapewne nie zwracasz nań uwagi. | ” |
—Gandalf do Sarumana na zebraniu Białej Rady. | ||
Fajkowe Ziele – bylina należąca prawdopodobnie do gatunku Nicotiana. Popularna używka stosowana w Śródziemiu. Zwany był również galenasem.
Nie wiadomo skąd pochodził pierwszy szczep tej rośliny, bo Tobold Hornblower, pierwszy hodowca fajkowego ziela w Shire, zabrał tę tajemnicę ze sobą do grobu. Znał się dobrze na ziołach, ale nie był podróżnikiem. Podobno za młodu często wyprawiał się do Bree, lecz nie ma wątpliwości, że nigdy nie zapuścił się dalej od Shire. Tym samym jest możliwe, że natknął się na tę roślinę właśnie w Bree, gdzie później rosła ona obficie na południowych zboczach wzgórza. Hobbici z Bree utrzymywali, że ich przodkowie byli pierwszymi prawdziwymi palaczami fajkowego ziela. Powstanie pierwszej plantacji otwartej przez samego odkrywcę nastąpiło około roku 2670 TE.
Fajkowe ziele nie pochodziło jednak z Shire. Meriadok Brandybuck w przedmowie do swojego "Zielnika Shire'u" zaznaczał, że roślina przywędrowała z Doliny Anduiny, a więc zapewne już w Latach Wędrówki, a tam dotarła wraz z ludźmi z Westerness. Została szeroko rozpleniona w Gondorze, gdzie osiągała większe rozmiary i piękniejsze kwiaty – lecz nie była tam znana jako używka, nazywana była tam pachnącą psianką. Jako taka była przez wieki przywożona Zieloną Ścieżką[1].
Wynalazek palenia ziela należy niewątpliwie do hobbitów i od nich rozprzestrzenił się na strażników i inne ludy.
Najszlachetniejszą odmianą fajkowego ziela była odmiana Stary Toby, nazwana tak na cześć odkrywcy. Była hodowana w Południowej Ćwiartce.