Śródziemie Wiki
Advertisement


Elendil (ur. 3119 roku Drugiej Ery; zm. 3441 roku Drugiej Ery) – Númenorejczyk, syn Amandila, ojciec Isildura i Anáriona, potomek Eärendila i Elwingi, lecz nie w linii prostej królów. Założyciel Gondoru i Arnoru oraz ich król, pierwszy Król wszystkich Dúnedainów.

Historia[]

Na Númenorze[]

Urodził się w 3119 roku Drugiej Ery, jako syn Amandila, księcia Andúnië, który był przywódcą stronnictwa Wiernych. Został wychowany w dawnych tradycjach Númenoru. Jako przyjaciel Valarów oraz elfów, oraz czczący Eru Ilúvatara, sprzeciwiał się dążeniom króla Ar-Pharazôna i jego doradcy Saurona.[1]

Wsławił się w Númenorze jako świetny kapitan okrętów. Wraz ze swoją rodziną pozostał w grupie Wiernych (posłusznym Valarom), podczas gdy jego ojciec Amandil, przewidujący Upadek, wyruszył prosić o pomoc Valarów. Elendil przygotował potajemnie dziewięć statków, na których on i pozostali Wierni wraz z rodzinami mieli opuścić Númenor. Na statki załadował również wielkie dzieła Númerojczyków, Siedem Kamieni (palantírów), dar od Eldarów – sadzonkę Białego Drzewa, którą wykradł Isildur zanim drzewo zostało spalone z polecenia króla Ar-Pharazôna oraz miecz Narsil, którym potem się posługiwał.[1]

Ucieczka do Śródziemia[]

W dniu zagłady Númenoru wyprawił się na swoich dziewięciu statkach do Śródziemia razem ze swą rodziną. Dzięki pomocy Valarów udało mu się tam dotrzeć. Olbrzymia fala, która powstała w wyniku kataklizmu, wyrzuciła go w okolicach Lindonu.[2]

Opuszczając statek, miał rzec słowa:

Et Eärello Endorenna utúlien. Sinome maruvan ar Hildinyar tenn' Ambar-metta.[3]

Co w tłumaczeniu oznacza:

„Zza Wielkiego Morza przybyłem do Śródziemia. Tu pozostanę i tu żyć będą potomkowie moi aż do końca świata.”

Na wygnaniu[]

Elendil został przyjaźnie przyjęty przez Gil-galada. Elendil założył Arnor, a następnie pojechał na południe, gdzie powstawał Gondor. Południowe Królestwo pozostawił jednak pod opieką swoich synów, Anáriona i Isildura, podczas gdy sam ruszył na północ. Na pożegnanie podarował swoim synom po dwa palantíry, trzy zachowując dla siebie.[2]

Elendil2

Głównym miastem jego królestwa było Annúminas nad Jeziorem Nenuial. Elendil umieścił palantíry w Emyn Beraid, Amon Sûl i w twierdzy Annúminas.[2] Kiedy Sauron w 3429 roku zaatakował Minas Ithil, Isildur przybył do Arnoru, by poprosić swojego ojca o pomoc. Elendil z Gil-galadem założył Ostatni Sojusz, którego wojska w 3431 roku dotarły do Rivendell. W 3434 armie ludzi i elfów minęły Góry Mgliste i podeszły pod Mordor rozpoczynając bitwę na Dagorlad. Po długim oblężeniu Barad-dûr Sauron znajdował się w krytycznym położeniu i musiał osobiście stanąć do walki. Elendil wraz z Gil-galadem powalił Nieprzyjaciela, lecz obaj zapłacili za to życiem.[4] Jego grobowiec znajdował się na Halifirien, lecz po przysiędze Ciriona jego ciało zostało przeniesione do Doliny Królów. Jego grób porosły simbelmynë.[5]

Etymologia[]

Imię Elendil pochodzi z quenyi i znaczy „Miłujący Gwiazdy”, co ludzie mogli błędnie tłumaczyć jako „Przyjaciel Elfów” („Elen” – gwiazda, „(n)dil” – bezinteresowna miłość). Odpowiednikiem jego imienia w adûnaicu jest „Nimruzîr”.

Inne wersje legendarium[]

W Utraconej Drodze i innych pismach Elendil ma ojca imieniem Valandil. Również w tej wersji jego syn Isildur nazywa się Herendil. Pod jego opieką jest Firiel, córka Orontora, który odpłynął z Númenoru (prekursor wyprawy Amandila do Amanu, by ubłagać Valarów o pomoc).

W pierwszej wersji Upadku Númenoru Elendil określany jest mianem Amroth. Dopiero w drugiej wersji pojawia się imię Elendil. Również wódz sojuszu przeciwko Thû (Sauron) nazywany jest Amrothem.

Ciekawostki[]

Tolkien w Liście 131 porównał Elendila do Noego, biblijnej postaci, który podobnie jak syn Amandila był oddany swej wierze (jak Elendil Eru i Valarom), jak i przygotowany na to, co ma nadejść. W tym liście również Elendil jest określany epitetem Piękny.[6]

Poprzednik:
-
Król wszystkich Dunedainów
3320 DE - 3441 DE
Następca:
Isildur
Poprzednik:
-
król Gondoru
3320 DE - 3441 DE
Następca:
Anarion
Poprzednik:
-
król Arnoru
3320 DE - 3441 DE
Następca:
Isildur
Poprzednik:
Amandil
książę Andúnië
3319 DE - 3320 DE
Następca:
-


Przepisy[]

Advertisement