Eldarion – jedyny syn króla Elessara i półelfki Arweny Undómiel. Miał kilka sióstr.
Biografia[]
Był trzydziestym piątym i ostatnim znanym królem Gondoru i jednocześnie dwunastym królem Arnoru. Panował od roku 120 CE, kontynuował tytulaturę króla Zjednoczonego Królestwa Arnoru i Gondoru. Wiadomo jedynie, że po nim jeszcze sto pokoleń królów panowało w Minas Tirith, to znaczy do czasu, aż świat się nie odmienił.[1]
Właśnie za ostatnich lat panowania (CE 220) Eldariona rozgrywa się akcja nigdy niedokończonej przez Tolkiena kontynuacji Władcy Pierścieni pod tytułem Nowy Cień opublikowanej w The Peoples of Middle-earth.
Pojawia się w Dodatkach do trzeciego tomu Władcy Pierścieni.
Drzewo genealogiczne[]
Etymologia[]
Imię Eldarion znaczy "Syn Eldarów".
| Poprzednik: Aragorn II Elessar |
Król Wszystkich Dúnedainów CE 120 - po CE 220 |
Następca: ? |
| Poprzednik: Aragorn II Elessar |
Król Zjednoczonego Królestwa Gondoru i Arnoru CE 120 - po CE 220 |
Następca: ? |
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, red. Christopher Tolkien Historia Śródziemia t. XII, The Peoples of Middle-earth, „The Tale of Years of the Third Age”