Carcharoth walczy z Huanem – autorstwa AlasseaEarello
Carcharoth – największy wilk z rodu Draugluina wyhodowany przez Morgotha. Żył w Pierwszej Erze. Morgoth żywił go z własnej ręki surowym mięsem i użyczył mu nieco ze swej czarnoksięskiej mocy. Nie mieścił się w żadnej budzie, leżał więc u stóp Morgotha, gdzie wstąpił w niego ogień i męka piekieł.
Carcharoth bezustannie pilnował bram Angbandu. Podczas wyprawy Berena i Lúthien po Silmarile odgryzł Berenowi rękę, w której znajdował się klejnot. Wilk połknął klejnot, który zaczął palić go od środka. Dał on też zwierzęciu jeszcze większą moc. Z dziką furią zabijał stworzenia napotkane w Dorthonionie i Doriacie. Gdy przerwał Obręcz Meliany i wpadł do Doriathu, król Thingol urządził polowanie na wilka. Tam został zabity przez Huana – psa Valarów, przy okazji raniąc śmiertelnie Berena.
Etymologia[]
Imię Carcharoth tłumaczy się jako Czerwona Paszcza. Zwano go też Anfauglirem – Spragnioną Gardzielą.