Baragund (420 PE - 460 PE) – Edain, głowa rodu Bëora, książę Ladrosu, syn Bregolasa. Miał jedną córkę, Morwenę, która wyszła za mąż za Húrina Thaliona.
Biografia[]
Baragund przyszedł na świat jako starszy syn (i drugie dziecko) Bregolasa. Miał starszą siostrę Beleth i młodszego brata Belegunda. Baragund wraz ze swym bratem wzięli udział w bitwie Dagor Bragollach, w oddziale swego stryja Barahira. Ich oddział został zniszczony – przetrwało jedynie 12 żołnierzy, w tym Baragund.[1] Niedobitki przeszły do partyzantki, która dzięki zdradzie Gorlima została rozbita przez Saurona. Baragund, jego brat oraz stryj zostali zabici przez orków.[2]
Po śmierci ojca w Dagor Bragollach to on oficjalnie był głową rodu, jednak de facto był nią jego stryj – Barahir.
Miał córkę Morwenę z nieznaną z imienia żoną.[3]
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Quenta Silmarillion, Zniszczenie Beleriandu i śmierć Fingolfina
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Quenta Silmarillion, Beren i Lúthien
- ↑ J.R.R. Tolkien, red. Christopher Tolkien Historia Śródziemia t. XI, The War of the Jewels, „Of the Coming of Men into the West”