Aredhela

Aredhela
Aredhela - autorstwa Barbary Śliwińskiej
Informacje biograficzne
Inne imiona	Ar-Feiniel Aredhela Biała Biała Pani Gondolinu Biała Pani Ñoldorów
Lata życia	ED 1362 - PE 400
Rasa	Elf (Ñoldor)
Opis fizyczny
Płeć	Kobieta
Kolor włosów	Czarne
Rodzina
Rodzice	Anairë Fingolfin
Rodzeństwo	Argon Fingon Turgon
Małżonek	Eöl
Potomstwo	Maeglin

Aredhela (ED 1362 - PE 400) – elf; kobieta z rodu Ñoldorów, najmłodsze dziecko i jedyna córka Fingolfina i Anairë.

Biografia

Urodzona jeszcze przed ucieczką Ñoldorów z Valinoru, Aredhela wróciła do Śródziemia z Wygnańcami (najprawdopodobniej w drugim hufcu, prowadzonym przez jej ojca) i mieszkała z bratem, Turgonem w Nevraście i Gondolinie. Przyzwyczajona do szerokich przestrzeni i wolności źle znosiła życie w Ukrytym Królestwie. Wytrzymała tam ponad dwieście lat, lecz w końcu zapragnęła odwiedzić synów Fëanora, którzy byli jej przyjaciółmi w Eldamarze. Turgon nie zgodził się na to, jednak widząc desperację siostry, w końcu pozwolił jej na odwiedziny u Fingona w Hithlumie.

Aby być pewnym, że siostra jest bezpieczna, Turgon przydzielił jej trzyosobową eskortę. Aredhela pozornie poddała się woli brata, ale już u brodu Brithiach sprzeciwiła się jadącym z nią elfom. Oświadczyła im, że udaje się do synów Fëanora. Przekroczyli więc Sirion, a ponieważ Thingol nie wyraził zgody na przejazd przez swoje ziemie Ñoldorom niepochodzącym z rodu Finarfina, zmuszeni zostali do podążania wskazanym im przez strażnika Doriathu niebezpiecznym szlakiem między dolinami Ered Gorgoroth i północną granicą Doriathu. W okolicy Nan Dungortheb złowrogie cienie otoczyły podróżujących i Aredhela zgubiła swoich towarzyszy, jednak mimo samotności podążyła dalej. Dotarła do Himladu i na miejscu dowiedziała się, że Curufin i Celegorm są nieobecni, ponieważ wyjechali w odwiedziny do Caranthira. Aredhela przez ponad rok przebywała w gościnie u mieszkańców w domu braci, ciesząc się swobodą i dalekimi przejażdżkami. W czasie jednej z takich wypraw zauważył ją Eöl, który zakochał się w niej i sprawił, że błądziła w puszczy Nan Elmoth zbliżając się przy tym do jego domu. Gdy zmęczona księżniczka tam dotarła, powitał ją i po pewnym czasie poślubił. Aredhela przez wiele lat przebywała w puszczy. Urodziła syna, którego nazwała Lómion, Dziecko Półmroku. Jego ojciec nadał dziecku imię Maeglin, czyli Bystrooki. Aredhela opowiadała synowi o królestwie swojego ojca i w jej sercu budziła się tęsknota za rodzinnym krajem, dlatego w najkrótszą noc lata, korzystając z tego, że Eöl wyjechał do Nogrodu, uległa namowom syna i razem uciekli z Nan Elmoth.

Eol spotyka Aredhelę - autorstwa Teda Nasmitha

Eöl, który wrócił dwa dni później i dowiedział się, co zaszło, natychmiast ruszył w pogoń, po drodze spotykając Curufina, któremu zwiadowcy z przełęczy Aglon donieśli o uciekinierach poruszających się na zachód. Dogonił żonę i syna przy Brithiach, kiedy ci zeszli już z koni, jednak zdążyli wejść na tajną ścieżkę do Gondolinu. Zostali bardzo życzliwie przyjęci przez Turgona, niestety tuż za nimi do miasta dostał się Eöl. Zażądał wydania żony i syna. Kiedy mu odmówiono, rozwścieczony rzucił ostrzem, chcąc zabić Maeglina. Aredhela w ostatniej chwili zasłoniła go własnym ciałem i została raniona w ramię. Rana nie była groźna, jednak okazało się, że broń miała zatrute ostrze. W noc po tym wydarzeniu zmarła.

Charakterystyka

Aredhela była silna i wysoka, miała ciemne włosy i jasną cerę, a ubierała się tylko w srebro i biel. Z tego powodu zwano ją Aredhelą Białą lub Ar-Feiniel, Białą Panią Ñoldorów lub Białą Panią Gondolinu. Lubiła jeździć konno i polować.

Etymologia

Imię „Aredhela", w oryginale „Aredhel", pochodzi z sindarinu i można je tłumaczyć jako „Szlachetny Elf" lub też „Szalchetna Córka Elfów".

Inne wersje Legendarium

W Upadku Gondolinu imię Aredheli brzmiało Isfin.